Diagnoza zaburzeń uczenia się

Trudności w nauce nie zawsze wynikają z braku motywacji czy niewystarczającego wysiłku. U niektórych dzieci, młodzieży, a nawet dorosłych mogą one być skutkiem specyficznych zaburzeń uczenia się, które mają podłoże neurobiologiczne i wpływają na sposób przetwarzania informacji.Wczesna i rzetelna diagnoza pozwala zrozumieć źródło problemów, a następnie dobrać skuteczne metody wsparcia edukacyjnego i terapeutycznego.

W ramach diagnozy specyficznych trudności w uczeniu się ocenie podlegają między innymi:

• Dysgrafia – trudności w zakresie grafomotoryki i czytelności pisma, często połączone z problemami w planowaniu ruchów ręki podczas pisania.

• Dyskalkulia – zaburzenia w rozumieniu pojęć liczbowych, symboli matematycznych i zasad arytmetyki, utrudniające opanowanie umiejętności liczenia.

• Dysortografia – trudności w stosowaniu zasad ortografii i gramatyki mimo znajomości reguł językowych, objawiające się licznymi błędami w pisaniu.

Kompleksowa diagnoza obejmuje badanie psychologiczne i pedagogiczne, analizę funkcji poznawczych, ocenę procesów percepcyjno-motorycznych oraz obserwację sposobu uczenia się. Dzięki temu możliwe jest opracowanie indywidualnych zaleceń edukacyjnych i terapeutycznych, które wspierają dalszy rozwój ucznia i budują jego poczucie kompetencji.