Psycholog bariatryczny
diagnozowanie, wydanie opinii
mgrAgnieszka Stępień-Budzik
Psycholog bariatrycznyHugCare
Otyłość
To choroba przewlekła, która wpływa negatywnie na wiele obszarów życia chorego. Nie tylko nie pozwala mu w pełni korzystać z życia: uczyć się, pracować, czerpać przyjemności z pełnionych ról społecznych. Zaburza też jego codzienne, zwykłe aktywności osobiste i domowe oraz relacje z ludźmi. Osoba chora na otyłość, z powodu swojej choroby często unika kontaktów, zamyka się w swoim bezpiecznym świecie, odwleka lub nie podejmuje ważnych decyzji – paradoksalnie, także tej najważniejszej, czyli o leczeniu otyłości. Albo, po wielu nieudanych próbach, z obawy przed kolejnymi porażkami rezygnuje z nowych możliwości terapii. Poszukuje własnego sposobu na uporanie się ze swoimi emocjami. Często jest nim jedzenie.
Najczęstsze stany i zaburzenia emocjonalne oraz choroby psychiczne towarzyszące otyłości to:
Czy wiesz, że?
Nie każdy pacjent z nadwagą lub otyłością kwalifikuje się do chirurgicznego leczenia?
Najczęstsze stany i zaburzenia emocjonalne oraz choroby psychiczne towarzyszące otyłości to:
Diagnoza psychologiczna
Polega na zebraniu przez psychologa wywiadu odnośnie stanu psychicznego pacjenta. Wyklucza, lub potwierdza występowanie psychologicznych przeciwwskazań oraz Twoją psychiczną gotowość do wykonania zabiegu.
Pomoc psychologa w przygotowaniu do operacji
Na tym etapie, psycholog pracuje z chorym na otyłość nad zmianą sposobu jego myślenia oraz jego destrukcyjnych myśli, przekonań o sobie, jedzeniu, relacjach z ludźmi i otaczającym go świecie. Pacjenci chcący poddać się operacji bariatrycznej często gdy słyszą, że operacja nie jest cudem i aby osiągnąć długoterminowe efekty leczenia czeka ich okres przygotowań i modyfikacji stylu życia, doświadczają ambiwalencji, tzn. konfliktu wewnętrznego. Niekorzystne dla ich zdrowia zachowania wiążą się z cierpieniem jakiego doświadczają, ale także z pewnego rodzaju korzyściami, gratyfikacją w związku z jego kontynuacją, pomimo niekorzystnych konsekwencji.
Rolą psychologa jest wyjaśnienie choremu, na czym polegają mechanizmy, które doprowadziły go do otyłości i pokazanie jak skutecznie je zmieniać. Psycholog przygotowuje chorego na potencjalne niepowodzenia, kryzysy emocjonalne, które są nieodłączną częścią procesu zmiany. Podpowiada jak pacjent może sobie z nimi poradzić i kogo prosić o wsparcie. Psycholog pomaga choremu odzyskać tzw. sprawczość – poczucie, że chory ma wpływ na swoje zachowanie i funkcjonowanie.
Na tym etapie przygotowania psychologicznego niezwykle ważne są zaangażowanie i motywacja pacjenta do wprowadzenia zmian. Psycholog stwarza mu bezpieczne warunki do nauki i doskonalenia nowych umiejętności, zachowań żywieniowych, radzenia sobie w sytuacjach stresowych a w efekcie do odzyskania kontroli nad swoim działaniem.
Po operacji – w czym pomaga psycholog?
Czas po operacji jest szczególny. Jest to psychologicznie najtrudniejszy etap, choć wydawać by się mogło, że najłatwiejszy. Wysokie oczekiwania chorego co do efektów operacji, euforia i optymizm bardzo często doprowadzają do wyłączenia jego czujności i zapomnienia o tym, jak było, o „otyłej przeszłości”. Konsekwencją jest często załamanie samokontroli.
To okres, kiedy psycholog mobilizuje chorego do wytrwałości w przestrzeganiu zaleceń dotyczących odpowiedniego żywienia. Pacjentom często trudno przystosować się do reżimu – spożywania pokarmów w odpowiedniej ilości i konsystencji. Psycholog uczy wrażliwości na sygnały wysyłane przez ciało, obserwacji pracy zmienionego układu pokarmowego, radzenia sobie z trudnościami. Jest to okres doskonalenia nowych umiejętności w zakresie zdrowego odżywiania i utrwalania prawidłowej postawy wobec jedzenia. Dzięki czemu efekty operacji utrzymają się na dłużej i nie dojdzie do nawrotu choroby otyłości.